Strona główna -> Friuli Wenecja Julijska -> Triest – plaże, atrakcje i Zamek Miramare. Praktyczny przewodnik po mieście i plażach

Triest – plaże, atrakcje i Zamek Miramare. Praktyczny przewodnik po mieście i plażach

Autor: Łukasz Ropczyński
Opublikowano: Ostatnia aktualizacja: 0 komentarz 147,2 tysięcy wyświetleń
Triest, Friuli Wenecja Julijska, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Triest jest miastem szczególnym. Nie tylko dlatego, że to brama Włoch od strony Europy środkowej. Miasto to zawsze było na rozdrożu, mieszały się tu różne kultury i różne style architektoniczne. Oczywiście dominowała kultura, kuchnia i architektura typowa dla Włoch, ale Triest czerpał pełnymi garściami od swoich sąsiadów, którzy na przestrzeni wieków zmieniali się wielokrotnie. Widać tu wyraźnie silne wpływy Austrii, ale też krajów Półwyspu Bałkańskiego. W Trieście byliśmy kilkukrotnie. Zazwyczaj przy okazji wakacji nad wybrzeżem Adriatyku, ale to także ciekawy przystanek w drodze z Chorwacji do Polski.

Po raz ostatni w Trieście byliśmy w 2020 r. przy okazji wakacji w Grado. Mieszkaliśmy wtedy w apartamencie Novasol nad morzem, a Grado było naszą bazą wypadową do zwiedzania regionu Friuli. Zobacz także nasze inne sprawdzone noclegi we Włoszech.

Triest zawsze miał strategiczne znaczenie

Piazza Unita d'Italia, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Piazza Unita d’Italia, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Należący do Włoch Triest w sposób nieco nienaturalny wcina się w Półwysep Bałkański. Dla Włochów Triest zawsze był bardzo ważny. Przy każdej z wojen broniono go tak, jakby miała to być najważniejsza twierdza – niemalże stolica. Dziś Triest jest najważniejszym miastem regionu Friuli-Wenecja Julijska i jednocześnie stolicą tego najdalej wysuniętego na wschód regionu Włoch. Triest jest także ważnym węzłem komunikacyjnym, jest tu duży dworzec kolejowy, międzynarodowy port lotniczy i port morski o strategicznym dla państwa znaczeniu.

Triest - mapa centrum miasta, najważniejsze atrakcje turystyczne (źródło: FVG)
Triest – mapa centrum miasta, najważniejsze atrakcje turystyczne (źródło: FVG)

Triest to także świetna baza wypadowa do zwiedzania regionu bogatego w atrakcje turystyczne. W pobliżu są skaliste zatoczki, jaskinie, które można zwiedzać, zabytkowe miasta, a nieco dalej piaszczyste plaże. Miasto leży stosunkowo blisko Polski, ale w powszechnej świadomości turystów jest niedoceniane.

[better-ads type=’banner’ banner=’16060′ ]

Triest w jeden dzień. Co warto zobaczyć?

Piazza Unita d'Italia, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Piazza Unita d’Italia, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Na szybkie zwiedzanie Triestu wystarczy jeden pełny dzień. Część turystów zagląda tutaj tylko na kilka godzin w drodze z Chorwacji lub przy okazji wakacji w pobliskich kurortach wybrzeża Adriatyku. W Trieście równie dobrze można spędzić cały tydzień. To miasto portowe, wydawać by się mogło, że nie ma plaż. Jednak to tylko pozory. Pierwsze plaże są już kilka kilometrów na północ od centrum miasta.

Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Piazza Unita d’Italia i Molo Audace – serce miasta

Piazza Unita d'Italia, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Piazza Unita d’Italia, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Przy wspomnianych wcześniej okolicach portu znajdują się najważniejsze atrakcje turystyczne i zabytki miasta. Zwiedzanie warto rozpocząć od eleganckiego Piazza Unita d’Italia. To sporej wielkości plac wokół którego znajdują się zabytkowe pałace oraz gmachy urzędów. To jeden z najpiękniejszych placów we Włoszech. Z jednej strony można podziwiać architekturę z czasów, gdy dominowała tutaj Austria, a z przeciwnej błękitne wody Adriatyku. W sąsiedztwie Piazza Unita d’Italia znajduje się duży parking, na którym bez problemu udało nam się znaleźć wolne miejsce.

Parking w centrum Triestu

Duży parking znajduje się tuż przy morzu, naprzeciw Piazza Unita d’Italia. W samochodowej nawigacji ustaw adres Unita Riva del Mandracchio. Parking łatwo zauważyć, a miejsc jest sporo. Molo Audace niejako dzieli parking na dwie części. Opłaty uiszcza się w parkometrze.

nasz parking w sąsiedztiwe Piazza Unita d'Italia, centrum Triestu (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
nasz parking w sąsiedztiwe Piazza Unita d’Italia, centrum Triestu (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Tuż obok Piazza Unita d’Italia znajduje się wysunięte w głąb morza betonowe Molo Audace. Cumują przy nim statki, głównie wycieczkowe, ale generalnie jest ono świetnym miejscem na spacery. Wieczorami – gdy jest chłodniej – przesiadują tutaj turyści i mieszkańcy. To także dobry punkt widokowy na panoramę nadmorskiej części starego miasta. Do spacerów świetnie nadaje się cały pas szerokich, nadmorskich bulwarów. Biegną one z północy na południe niemal przez całe miasto. Część południowa jest bardziej atrakcyjna dla sympatyków industrialnych widoków. Zamiast zabytków i kamienic można tam podziwiać terminale przeładunkowe, portowe dźwigi i plątaninę torów kolejowych.

Piazza della Borsa i Canal Grande w Trieście

Piazza della Borsa w Trieście, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Piazza della Borsa w Trieście, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Stojąc przodem do ratusza na reprezentacyjnym Piazza Unita d’Italia skieruj się w lewo, w stronę Piazza della Borsa (Plac Giełdy). Plac nazywany jest drugim salonem miasta. Po środku stoi Fontanna Neptuna. W XIX w. było tutaj gospodarcze centrum miasta. Dziś są tu bary ze stolikami rozstawionymi na świeżym powietrzu, restauracje i markowe butiki. Obok placu w przeszłości znajdował się Canal Piccolo, ale w 1816 r. został zasypany.

Tuż obok, zaledwie 200 m dalej na północ zachował się większy z miejskich kanałów. To Canal Grande. Kierując się w jego stronę z Piazza della Borsa trafisz wprost na Ponte Rosso, na którym znajduje się statua Jamsa Joyce’a. To Irlandczyk, jeden z najwybitniejszych pisarzy XX w., który przebywając w Trieście napisał Ulissesa, największe dzieło swojego życia. James Joyce z Triestem związany był przez prawie 13 lat. Nie był to pobyt ciągły, ponieważ Joyce przebywał przez pewien czas w Puli, a później w Rzymie, ale Triest i tak jest bardzo dumny z tej historii.

[better-ads type=’banner’ banner=’16060′ ]

Triest i Scala Dei Giganti oraz wzgórze San Giusto

My będąc ostatnio w Trieście z Canal Grande powróciliśmy na Piazza della Borsa, a stamtąd Corso Italia ruszyliśmy w stronę Scala Dei Giganti. Zbudowane z szarego piaskowca schody pierwotnie miały gigantyczne stopnie o wysokości 50/60 cm, jak dla gigantów, a nie dla ludzi (stąd nazwa). W późniejszym czasie schody przebudowano, a pod schodami wydrążono tunel, który usprawnił komunikację w Trieście. Schody prowadzą na szczyt wzgórza San Giusto.

Jeśli – tak jak my – podróżujesz z małymi dziećmi i masz wózek, to na wzgórze można wejść też alternatywną drogą od strony Via del Castello. Pomocne będzie google maps, a wówczas schody Scala Dei Giganti omijaj szerokim łukiem 😉 Na wzgórzu San Giusto znajduje się zamek i katedra, ale to także świetny punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta. Zamek pochodzi z XV w., a jego budowa trwała przez prawie 200 lat. Wcześniej znajdowały się tu ruiny innego zamku. W sąsiedztwie jest katedra wybudowana w stylu romańskim i gotyckim. Budowa świątyni zakończyła się w 1320 r.

[better-ads type=’banner’ banner=’16779′ ]

Zamek Miramare, Triest – duma miasta

Zamek Miramare w Trieście, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Zamek Miramare w Trieście, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Poza zamkiem San Giusto, który znajduje się na wzgórzu w historycznym centrum miasta, w Trieście znajduje się jeszcze drugi zamek. To Castello di Miramare, który jest chętniej odwiedzany przez turystów, lepiej zachowany i ma spektakularne położenie. Castello di Miramare znajduje się kilka kilometrów na północ od centru Triestu przy głównej drodze SS14, więc lepiej podjechać tam samochodem. Zamek otoczony jest parkiem. Łatwo tu trafić. Trudniej zaparkować.

Castello di Miramare

Adres: Viale Miramare, Triest. Park wokół zamku jest otwarty codziennie od 8:00 do 19:00 (z wyjątkiem 25 grudnia i 1 stycznia). Zamek można zwiedzać codziennie od 9:00 do 19:00 (ostatnie wejście o 18:30). Bilet wstępu do Zamku – 12 euro. Wstęp do parku jest bezpłatny.

Nam udało się znaleźć wolne miejsce przy Viale Miramare przy samym morzu, kilkaset metrów przed zamkiem. To graniczy z cudem, ponieważ parking wzdłuż drogi wykorzystywany jest przez plażowiczów. Jeśli tutaj akurat nie ma miejsca, trzeba kierować się do końca Viale Mirmamare i wjechać za szlabany na płatny parking przy samym zamku. Droga z parkingu do zamku prowadzi wzdłuż morza. Obok są piękne plaże, na które nie można wchodzić 🙂

plaża w sąsiedztwie Zamku Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
plaża w sąsiedztwie Zamku Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Nawet jeśli nie zamierzasz wchodzić do samego zamku, bo na przykład bilety okażą się dla Ciebie zbyt drogie, to warto przyjechać tu, aby pospacerować po parku i zobaczyć zamek z zewnątrz. Park dostępny jest za darmo.

Historia Zamku Miramare w Trieście

Park przy zamku Miramare w Trieście, zdjęcie robił nasz niespełna 6-letni syn ?
Park przy zamku Miramare w Trieście, zdjęcie robił nasz niespełna 6-letni syn ?

Budowa zamku rozpoczęła się w 1856 r. i zakończyła się 4 lata później, a projekt powierzono wiedeńskiemu architektowi Carlowi Junkerowi. Inicjatorem budowy był austriacki arcyksiążę Ferdynand Maksymilian z dynastii Habsburgów. W tym czasie tereny te należały do Austro-Węgier. Arcyksiążę chciał się tu przenieść wraz ze swoją żoną Charlotte z Belgii, aby być dalej od rodziny Habsburgów, z którą miał trudne relacje. W międzyczasie na zamku gościł swojego brata cesarza Franciszka Józefa I i jego żonę Elżbietę Bawarską, bardziej znaną jako Sissi.

wnętrze Zamku Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
wnętrze Zamku Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Zaledwie trzy lata po wprowadzeniu się do zamku arcyksiążę Ferdynand Maksymilian zmuszony był wyjechać do Meksyku, gdzie miał objąć funkcję cesarza. Zgodził się na to pod naciskiem Napoleona III, którego wojska interweniowały w Meksyku. W wyniku konfliktów politycznych sytuacja Maksymiliana stawała się coraz trudniejsza.

Park przy Zamku Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Park przy Zamku Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

W 1866 r. Napoleon III Bonaparte wycofał swoje wojska z Meksyku w obliczu wzrastającego oporu Meksykanów i groźby amerykańskiej interwencji. Charlotta odbyła podróż do Europy, szukając poparcia dla swojego męża w Paryżu i w Wiedniu oraz u papieża w Rzymie. Jednak próby te zawiodły i doprowadziły ją do choroby umysłowej, a ona sama nigdy nie wróciła do Meksyku.

wnętrze Zamku Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
wnętrze Zamku Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Maksymilianowi doradzano, aby uciekał z Meksyku. On jednak postanowił trwać na stanowisku, ale ostatecznie został oblężony przez przeciwników politycznych. Podczas próby ucieczki został schwytany. Sąd wojskowy skazał go na śmierć. Został rozstrzelany, a jego ciało zostało odesłane statkiem do Austrii.

Zamek Miramare i mroczna legenda

Zamek Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Zamek Miramare, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Według legendy tragiczna śmierć spotka mężczyzn, którzy spędzą przynajmniej jedną noc w zamku, a jednocześnie są ważnymi politykami, dowódcami wojskowymi lub członkami rodzin królewskich. Jest na to wiele przykładów:

  • Ferdynand Maksymilian – inicjator budowy zamku i jego pierwszy właściciel został rozstrzelany w Meksyku.
  • Franciszek Ferdynand – spał w zamku Miramare, a następnie wyjechał do Sarajewa gdzie został zastrzelony w 1914 r. co było powodem wybuchu I wojny światowej.
  • Książę Amedeo d’Aosta – mieszkał w zamku Miramare przez kilka lat, a później zginął w niewoli w Kenii.
  • Generał Friedrich Rainer – mieszkał w zamku Miramare w trakcie II wojny światowej, gdy Niemcy ustanowiły tu swoją Strefę Operacyjną Wybrzeża Adriatyku. Po wojnie Rainer w wyniku ekstradycji trafił do Jugosławii, gdzie w wyniku procesu sądowego został skazany na karę śmierci poprzez powieszenie.
  • Generał Charles Moor – który także gościł w zamku. Ten amerykański generał zginął potem w trakcie wojny w Korei.

Wszystkie te przypadki łączy fakt, że mężczyźni ci tragicznie zginęli w obcych krajach.

Park przy Zamku Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Park przy Zamku Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Internetowa strona Zamku Miramare informuje, że w związku z legendą jeden z dowódców wojskowych podczas II wojny światowej, zamiast w zamku, wolał spać na zewnątrz w namiocie.

Zwiedzanie wnętrz zamku było ciekawe, chociaż nie wiem czy bilety powinny aż tyle kosztować. W większości zachowały się oryginalne meble i wystrój komnat taki jak w czasach, kiedy mieszkał tu Ferdynand Maksymilian. Niemal ze wszystkich pomieszczeń widać morze. Zamek zwiedza się dosyć szybko. Sporo więcej czasu spędziliśmy w parku przy zamku. Są tam stawy, fontanna, posągi, tarasy widokowe i mnóstwo gatunków roślin. Zewsząd rozpościera się widok na turkusowe wody Adriatyku.

Triest i miejskie plaże – fakty i mity

Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Nie tylko o zamku Miramare krążą legendy, ale też o miejskich plażach. Panuje powszechne przekonanie, że Triest to miasto portowe i tu nie ma plaż. To tylko część prawdy. Temat plaż w tej okolicy jest długi, ale w skrócie opiszę co i jak, ponieważ odwiedziliśmy niemal wszystkie okoliczne plaże.

W samym centrum, w sąsiedztwie portu, znajduje się kąpielisko La Lanterna. Nie byliśmy tam (zaraz wyjaśnię dlaczego), ale sporo o nim czytałem i widziałem mnóstwo zdjęć. Można się tam poczuć jak na początku XX w., kiedy to otworzono tę plażę. Plaża podzielona jest na strefę damską, gdzie kobiety mogą przebywać z dziećmi do 12 roku życia oraz strefę męską. Jedna strefa od drugiej oddzielona jest wysokim murem, który idzie daleko w głąb morza, aby obie grupy się nie zobaczyły 🙂 Początkowo nie mogłem uwierzyć, że takie miejsce istnieje, ale jednak. Efekt jest ciekawy, ponieważ na strefie damskiej panie spokojnie opalają się topless nie budząc żadnego zaciekawienia. Natomiast na strefie męskiej panowie są sami – bez żon i bez dzieci i mogą spokojnie czytać gazetę 🙂 Wstęp: 1 euro.

Po sąsiedzku znajduje się kąpielisko Ausonia. Zbudowane w latach trzydziestych XX w. i w tamtym czasie określane mianem futurystycznego. Dziś czasy świetności ma już za sobą. Przychodzą tu starsi mieszkańcy Triestu. Pewnie z sentymentu i z faktu, że mają tu blisko. Pamiętajcie, że to nie plaża, tylko nadmorskie kąpielisko. Betonowe pomosty poprowadzone są nad morzem. Są tu strefy gastronomiczne, basen i schody do morza. Nie podobało mi się. Dodatkowo terminal kontenerowy tutejszego portu jest zaraz obok.

Plaża Barcola – wizytówka Triestu

Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Jeśli jednak chcielibyście wybrać się na plażę razem i nie satysfakcjonuje Was ani plaża przy portowych dźwigach, ani z osobnymi strefami, to polecam plażę Barcola, która wraz z Lungomare di Barcola rozciąga się przez kilka kilometrów na wjeździe do Triestu od strony Włoch, czyli od strony północnej. To jest miejsce naprawdę urokliwe, z fajnym klimatem, chociaż domyślam się, że nie każdemu przypadnie do gustu. Na tej plaże widziałem największe tłumy, a ludzie byli w każdym wieku, chociaż z przewagą młodzieży.

Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Zaparkować można wzdłuż ulicy SS14 (samochody parkują po obu stronach na niebieskich liniach). Plaża jest tak naprawdę nadmorskim, betonowym bulwarem, który ciągnie się przez 3-4 km i opala się na nim mnóstwo osób. Część bulwaru zacieniona jest przez drzewa. Co jakiś czas są schodki z zejściem do morza. Miła atmosfera, ciekawe miejsce. Odniosłem wrażenie, że dominują tu mieszkańcy. Drogą SS14 regularnie kursują autobusy, więc gdyby przy samym centrum było tłoczno, można podjechać kawałek dalej na północ. Zjeździliśmy cały bulwar. Nawet w okolicy zamku Miramare, czyli ponad 3 km od centrum, na bulwarze opalały się tłumy. Polecam, chociaż z małymi dziećmi odpada!

płatna plaża Bagno Sticco, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
płatna plaża Bagno Sticco, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Blisko zamku Miramare znajduje się jeszcze betonowa, płatna plaża Bagno Sticco. Tam też widziałem mnóstwo wypoczywających osób mimo że byliśmy w środku tygodnia, gdy teoretycznie większość osób powinna być w pracy.

Ładne zatoczki są wzdłuż drogi SS14 – to trasa wylotowa z Triestu na północ. Jak ich szukać? Wzdłuż drogi na poboczu parkują samochody. To znak, że w pobliżu jest zejście do plaży. Najbliższe duże bezpłatne plaże są w Grado i w Lignano Sabbiadoro.

Triest – co jeszcze warto wiedzieć?

Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Jeszcze w nie tak dalekiej przeszłości Triest był strategicznym miastem dla potężnego wówczas cesarstwa Austro-Węgier. To właśnie tutaj znajdował się główny port będący oknem na świat dla Austro-Węgier. Był to port przemysłowy, handlowy, ale także o znaczeniu wojskowym. Austria utraciła swą potęgę wraz z zakończeniem I wojny światowej, ponad sto lat temu. Okres międzywojenny był dla Triestu szalenie trudny. Miasto straciło wtedy na znaczeniu, a wśród mieszkańców tliły się narodowościowe konflikty. Potem przyszła II wojna światowa po zakończeniu której w Trieście ustalono Strefę A Territorio Libero di Trieste. Miasto znów było zarzewiem powojennego konfliktu tym razem między Włochami, a Jugosławią, chociaż tak naprawdę była to walka państw Zachodu z blokiem sowieckim. Ostatecznie w 1954 r. Triest oficjalnie znalazł się w granicach Włoch.

Ciekawostką jest fakt, że Triest słynie z kawy – zarówno z jej produkcji, jak i sprzedaży. Swoją siedzibę ma tu znana także w Polsce firma produkująca kawę Illy, a także mniej znana, ale równie markowa Hausbrandt.

Jeśli planujesz wakacje we Włoszech zobacz także na mój tekst, w którym opisuję ceny we Włoszech.

Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Rezerwujesz nocleg we Włoszech?

Wszystkie artykuły na blogu dla Czytelników zawsze pozostaną bezpłatne. Jeśli moje teksty były dla Ciebie pomocne, miło mi będzie, jeśli rezerwując nocleg na booking.com skorzystasz z tego linku polecającego lub wyszukiwarki poniżej. Cena dla Ciebie będzie bez zmian, ale booking.com podzieli się ze mną swoją prowizją. Daj znać, jeśli będę Ci mógł jakoś pomóc w planowaniu wyjazdu.

Booking.com

[better-ads type=’banner’ banner=’16283′ ]

Triest – położenie

Triest położony jest w północno-wschodnich Włoszech, nad Zatoką Triesteńską. Zatoka ta jest najbardziej wysuniętą na północ częścią Morza Śródziemnego i od wieków miała znaczenie strategiczne dla państw tego regionu.

Miasto leży tuż przy granicy ze Słowenią i liczy 210 tys. mieszkańców. Triest uważany jest za najbardziej na północ wysunięte miasto o łagodnym klimacie śródziemnomorskim. Na przedmieściach Triestu znajduje się szczyt o wysokości 458 m n.p.m. Triest jest stolicą regionu Friuli-Wenecja Julijska.

zamek Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
zamek Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Triest – ciekawe miejsca, atrakcje, zabytki…

Turyści przyjeżdżają do miasta zazwyczaj na jeden dzień lub nawet na kilka godzin – najczęściej w drodze z Chorwacji lub przy okazji wakacji na włoskim wybrzeżu Adriatyku. Jednak w Trieście równie dobrze można spędzić cały tydzień wakacji. Okolica ma mnóstwo do zaoferowania, a pomiędzy zwiedzaniem wypoczywać można na tutejszej plaży Barcola.

Piazza Unita d’Italia

Reprezentacyjny plac miasta znajdujący się w samym historycznym centrum, tuż obok nadmorskich bulwarów. Wokół placu znajdują się przepiękne gmachy i pałace, w których swoje siedziby mają różnej rangi urzędy (m.in. ratusz oraz siedziba władz regionu) oraz Grand Hotel. Jest to jeden z najpiękniejszych placów we Włoszech, jego powierzchnia to ponad 12 tys. m. kw. Większość budynków stojących przy placu pochodzi z okresu, gdy Triest był niezwykle istotnym ośrodkiem gospodarczym dla cesarstwa Austro-Węgier. Nocą gdy rozświetlają się latarnie i elewacje budynków plac prezentuje się jeszcze bardziej efektownie. Dyskretne, niebieskie oświetlenie ukryte jest też w kostce brukowej.

Piazza Unita d'Italia w Trieście, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Piazza Unita d’Italia w Trieście, Włochy (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Piazza della Borsa

Znajdujący się tuż obok Piazza Unita d’Italia to drugi ważny plac w mieście, który w przeszłości był gospodarczym centrum Triestu. Plac łączy się z Piazza Unita d’Italia. Przy placu znajduje się okazała siedziba Izby Handlowej oraz fontanna Neptuna. Tuż obok, ale już przy Corso Italia 2 warto wstąpić do Antico Caffe Torinese – to najlepszy bar w mieście. Wypijesz tu wyśmienitą kawę oraz równie dobrą gorącą czekoladę. To zdecydowany numer 1 w Trieście. Lokal z duszą, historią i tradycjami, o czym świadczy zabytkowy, drewniany wystrój.

Piazza del Borsa w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Piazza del Borsa w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Port w Trieście

Na południe od centrum starego miasta można podziwiać główną część ogromnego portu w Trieście. Port miał niezwykle istotne znaczenie dla Austro-Węgier w latach 1700 – 1918 r. Obecnie wciąż jest to jeden z największych portów na Adriatyku o międzynarodowym znaczeniu. Spacerując po okolicznych bulwarach dobrze widać terminale przeładunkowe, portowe dźwigi oraz mnogość różnego rodzaju linii kolejowych oplatających z każdej strony teren portu. Port w Trieście wciąż pozostaje jednym z najważniejszych pracodawców w regionie.

Molo Audace

To wysunięte w głąb morza betonowe molo. Nie wyróżnia się niczym szczególnym. Czasem przy molo cumują statki i łodzie, ale molo służy głównie jako punkt spacerów. Wieczorami przesiadują tu turyści i mieszkańcy, jest to także dobry punkt widokowy do panoramicznych zdjęć nadmorskiej zabudowy Triestu.

nadmorski bulwar przy którym zaparkowaliśmy, a w tle Molo Audace w Trieście (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
nadmorski bulwar przy którym zaparkowaliśmy, a w tle Molo Audace w Trieście (fot. Ł. Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Plaża Barcola

To betonowa promenada ciągnąca się przez 3 km wzdłuż morza, nazywana plażą Barcola. W czasie wakacji tłumnie opalają się tutaj mieszkańcy, a także turyści rozkładając na betonowych płytach swoje ręczniki lub leżaki. Miejsce ma swój klimat. Spacerowaliśmy tędy w środku lipcowego tygodnia i ciężko było przejść. Barcola jest bardzo popularna. Co jakiś czas są drabinki, schodki albo pomosty ułatwiające zejście do morza. W lokalnej prasie natknąłem się na pewną ciekawostkę. Wzdłuż promenady Barcola biegnie ruchliwa ulica SS14. Kilka lat temu zdarzało się, że kierowcy spoglądali na plażowiczki, co prowadziło do częstych stłuczek. W pewnym momencie władze miasta podjęły decyzję, aby promenadę od ulicy oddzielić żywopłotem.

Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Plaża Barcola, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Muzeum Revoltella

Znajduje się w pobliżu portu przy Via Armando Diaz 27. Pierwsze piętra zachowały wygląd domu i kolekcję z XIX wieku. Wyżej znajduje się ekspozycja światowych i włoskich rzeźb oraz obrazów zaprojektowana przez Scarpę. Na dachu muzeum znajduje się taras widokowy, z którego rozpościera się przepiękny widok na miasto, port i Adriatyk.

Wzgórze San Giusto

Na wzgórzu znajduje się zamek, katedra i muzeum archeologii z pozostałościami z okresu rzymskiego. Wzgórze samo w sobie jest nie lada atrakcją, ponieważ rozpościera się z niego widok na miasto i Adriatyk. Przy muzeum znajduje się ogród, w którym także są rzeźby.

Zamek Miramare / Castello di Miramare

Plaża Barcola i Castello di Miramare to moje ulubione miejsca w Trieście. Mógłbym tędy spacerować codziennie przez całe wakacje 🙂 Zamek został zbudowany w latach 1856-1860, a o jego pasjonującej historii i o legendzie związanej z zamkiem więcej pisałem we wcześniejszych akapitach. Zwiedzanie zamku jest płatne, ale park wokół zamku dostępny jest dla wszystkich za darmo.

Zamek Miramare / Castello di Miramare, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Zamek Miramare / Castello di Miramare, Triest, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Historia

Triest od wieków żył z handlu

park przy Zamku Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
park przy Zamku Miramare w Trieście, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Historia terenów dzisiejszego Triestu rozpoczęła się jeszcze w starożytności, gdy mieszkali tu Wenetowie. To lud, który do północnej części Italii przybył z Europy Środkowej około 950 r. p.n.e. W 177 r. p.n.e. tutejsze ziemie opanowali Rzymianie. Juliusz Cezar nadał wówczas miastu prawa rzymskiej kolonii. Z tego okresu pochodzą pierwsze historyczne wzmianki o Trieście, określanym wówczas jako Tergeste.

Po upadku cesarstwa zachodniorzymskiego, w VI w. Triest znalazł się w granicach Bizancjum. W VIII w. miasto zostało zdobyte przez Franków. Od X wieku Triest należał do Świętego Cesarstwa Rzymskiego – było to połączenie na wspólnych prawach Królestwa Niemieckiego, Królestwa Włoch i Królestwa Burgundii. W tamtych czasach Triest stosunkowo szybko się rozwijał, dzięki temu, że pośredniczył w handlu pomiędzy zachodnią, a środkową Europą. Silna gospodarka i duża niezależność sprawiła, że w XII w. Triest stał się miastem wolnym. Wkrótce potem duży już wówczas Triest stał się bezpośrednim konkurentem, a być może nawet rywalem dla sąsiedniej i znacznie potężniejszej Wenecji. Kilkukrotnie Wenecjanie atakowali Triest, a także przez pewien czas go okupowali. Ostatecznie jednak mieszkańcy Triestu w obawie przed całkowitą dominacją ze strony Wenecji podjęli decyzję o oddaniu się pod opiekę Leopoldowi III Habsburgowi – jednemu z książąt Austrii.

Od 1867 r. Triest należał do Cesarstwa Austrii

Triest, Friuli Wenecja-Julijska, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Triest, Friuli Wenecja-Julijska, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

Już od 1860 r. istniały Zjednoczone Włochy, a Triest stał się najważniejszym z punktu widzenia strategicznego miastem austriackim. Był swoistym oknem na świat. Austriacy rozwijali tutejszy port, budowali połączenia kolejowe z Triestem i inwestowali w rozwój miasta. W 1918 r. cesarstwo Austro-Węgier rozpadło się. Było to spowodowane przegraną I wojną światową. Austria była wówczas w koalicji z Niemcami, Bułgarią i Turcją. Jednocześnie do rozpadu Austro-Węgier przyczyniły się ruchy rewolucyjne i narodowościowe wewnątrz państwa. W wyniku tych ruchów powstała Czechosłowacja, Polska powróciła na mapę Europy, a także Jugosławia.

Na mocy Traktatu z Rapallo podpisanego w 1920 r. Triest (wraz z należącym dziś do Chorwacji regionem Istria) stał się częścią Włoch. Ponadto w tym czasie do Włoch przyłączono tereny, które dzisiaj zajmuje region Friuli-Wenecja Julijska, w tym popularny kurort Grado. Okres międzywojenny był bardzo trudny dla miasta. Port w Trieście stracił na znaczeniu. Nie był on już tak ważny dla Włoch, ponieważ państwo to miało wiele innych portów. Z kolei Austria straciła tutaj swój dostęp. Wraz z kryzysem w handlu ucierpiały inne gałęzie przemysłu, w tym branża finansowa. Sytuacja stała się jeszcze trudniejsza, gdy we Włoszech pojawił się faszyzm i zostało zakazane używanie języków niemieckiego i słowiańskiego.

Triest po II wojnie światowej

Triest, Friuli Wenecja-Julijska, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)
Triest, Friuli Wenecja-Julijska, Włochy (fot. Łukasz Ropczyński, kierunekwlochy.pl)

W 1943 r. Triest zajęły nazistowskie Niemcy. W 1947 r. w Trieście i terenach graniczących zostało powołane Wolne Terytorium Triestu (wł. Territorio Libero di Trieste) liczące około 370 tys. ludzi i zajmujące teren od Duino po dzisiejszą granicę Słowenii z Chorwacją. Ten dziwny twór był kontrolowany przez wojska Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Triest stał się miejscem konfliktu pomiędzy blokiem państw zachodniej Europy, a sowietami. Istotne było strategiczne znaczenie miasta, ale także fakt, że Triest otoczony był przez miasteczka zamieszkiwane przez Słowian. W 1947 r. podpisano traktat ustanawiający granicę pomiędzy Włochami, a Jugosławią. Pomiędzy Włochami, a Jugosławią powstała buforowa strefa Wolnego Terytorium Triestu, gdzie języki włoski, słoweński i chorwacki miały być równoprawne. Teren był podzielony na Strefę A (z miastem Triest) i Strefę B (terytorium sięgało półwyspu Istria).

Z biegiem czasu Strefa B została zaanektowana przez Jugosławię. W tym samym czasie Strefa A wciąż była kontrolowana przez wojska Amerykanów i Brytyjczyków. Generał dowodzący wojskami rezydował na zamku w Duino. W Strefię A do której należał Triest wprowadzono lir włoski, jako obowiązującą walutę i umożliwiono przejazd przez granicę z Włochami bez paszportu. Włoski został uznany językiem urzędowym, a Rzym z budżetu centralnego wspomagał finansowo Triest. To wszystko sprawiło, że w 1952 r. dopuszczono Włochy do współzarządzania Strefą A. Wzbudziło to protesty sąsiedniej Jugosławii i doprowadziło do militarnego napięcia w regionie. Włochy postawiły swoje wojska w stan alarmu. To samo zrobił rząd Jugosławii, który stwierdził, że jeśli do Triestu wejdą włoskie wojska, to Jugosławia wyśle tam swoich żołnierzy. Ostatecznie w 1954 r. obie strony porozumiały się. Triest z bardzo niewielkimi przedmieściami znalazł się po włoskiej stronie granicy, a Strefa B z niewielką częścią Strefy A znalazła się w granicach Jugosławii (dziś dawna Strefa B częściowo należy do Słowenii, a częściowo do Chorwacji).

Komunikacja

Jak dojechać do Triestu?

Z Polski do Triestu stosunkowo szybko można dojechać samochodem. Przykładowo z Krakowa do Triestu jest 1013 km w jedną stronę jeśli wybierzesz najwygodniejszą i najbardziej ekonomiczną trasę autostradami przez Czechy i Austrię. Częściowo można jeszcze skrócić podróż jadąc przez Słowenię, ale nie warto. Słowenia ma dość drogie winiety. Lepiej więc ominąć ten kraj.

Zobacz także:

Dworzec kolejowy w Trieście

W mieście znajduje się także duży dworzec kolejowy, który ma bardzo częste połączenia z Wenecją i innymi dużymi miastami Włoch. Jest także port oferujący połączenia promowe. Wypływają stąd także statki wycieczkowe.

Port lotniczy w Trieście

W Trieście znajduje się międzynarodowy port lotniczy. W momencie ostatniej aktualizacji tego artykułu, w październiku 2020 r. pomiędzy polskimi miastami, a Triestem nie było żadnego bezpośredniego połączenia.

Miasta partnerskie

  • Beirut (Liban)
  • Duala (Kamerun)
  • Graz (Austria)
  • Santos (Brazylia)
  • Southampton (Wielka Brytania)
  • Le Havre (Francja)

Przeczytaj także

Zostaw komentarz