Padwa to miasto dobrze znane wycieczkom z Polski. Za sprawą znajdującej się tutaj Bazyliki św. Antoniego, miasta nie omija praktycznie żadna pielgrzymka z Polski kierująca się do Rzymu. Jednak to nie tylko miasto św. Antoniego Padewskiego. W Padwie podziwiać możemy wyjątkową architekturę sakralną, urzekające freski, urokliwe stare miasto i liczne kanały wodne odchodzące od rzeki Bacchiglione. W oczy rzuca się także przestrzeń publiczna i zadbana zieleń.
Po przyjeździe do Padwy pierwsze kroki warto skierować w stronę starego miasta. Historyczne centrum jest w całości zamknięte dla ruchu samochodowego. Jest tu wyjątkowo spokojnie i przyjemnie, mimo, że spacerujemy w centrum 200-tysięcznego miasta bogatej północy Włoch. Wiele godzin można spędzić przechadzając się po elegancko wybrukowanych wąskich uliczkach, na których mieszają się mieszkańcy (zarówno pieszo jak i na rowerach, które tutaj są szczególnie popularne), jak i turyści odkrywający każdy zakamarek i zabytkowy budynek. Na starym mieście znajdziemy wiele dobrych restauracji, pizzeri i barów, czyli wszystko to, co jest typowe dla włoskich miast. Ponadto wiele tu sklepów i straganów, na których można kupić – często dość tandetne – pamiątki związane ze św. Antonim.
W historycznym centrum miasta znajdziemy kilka zabytkowych placów otoczonych pięknymi kamienicami. Warto w takim miejscu przysiąść na moment. Na niektórych placach rozstawione są barowe stoliki. W tutejszej architekturze wyraźnie widać wpływ pobliskiej Wenecji. Budynki, kościoły i pałace mają zbliżone do weneckich fasady i kolumny.
W centrum miasta znajdują się zabytkowe oratoria, w których podziwiać można kolorowe freski oraz liczne muzea. Jeśli zamierzamy je odwiedzać lepiej zaopatrzyć się w kartę miejską, która uprawnia do zniżek (więcej szczegółów na dole artykułu). Najbardziej dynamiczny okres w rozwoju Padwy rozpoczął się wraz z nadejściem XV w. Zabytkowa architektura miasta to głównie styl renesansowy i gotycki.
Turystyczne centrum Padwy skupia się wokół Bazyliki św. Antoniego. Praktycznie o każdej porze roku jest tu tłok, chociaż największy – co oczywiste – w czasie wakacji. Pielgrzymi przyjeżdżają tutaj dosłownie z całego świata. Zwiedzając Bazylikę i odwiedzając grób św. Antoniego na pewno spotkamy turystów ze Stanów Zjednoczonych, Rosji i Japonii.
Św. Antonii urodził się pod koniec XII w. w Lizbonie, w Portugalii. W czasie swojej podróży na Bliski Wschód jego statek rozbił się na wybrzeżu Włoch. Postanowił tu zostać do końca swojego życia. Był kaznodzieją i teologiem. Przypisuje się mu liczne cuda. Na jego msze przychodziło tak wiele osób, że nie mogły się one pomieścić w żadnym z kościołów. Św. Antonii zmarł w 1231 r., a już rok później był kanonizowany. Wówczas podjęto decyzję o budowie bazyliki, w której miały znajdować się szczątki świętego. Ostatecznie budowę ukończono na początku XIV w.
Bazylika św. Antoniego znajduje się przy Piazza del Santo. Jest to największy kościół w mieście i jeden z największych w całej Wenecji Euganejskiej. Wewnątrz naprawdę jest co zwiedzać i nie jest to miejsce interesujące tylko z punktu widzenia religijnego. Część zabytków skrywanych w murach świątyni jest bezcennych. Możemy podziwiać tu m.in. rzeźby Donatella oraz freski następców Giotta, którymi byli Altichiera da Zevio i Giusta de’ Menabuoi.
Przy bazylice znajduje się Kaplica Relikwii, w której w kryształowych relikwiarzach pielgrzymi oglądają krtań, żuchwę i język św. Antoniego. Tuż obok znajduje się trumna z ciałem świętego. Prawie każda osoba z tłumu turystów odwiedzających to miejsce ręką dotyka marmurowego ołtarza. Niektórzy wrzucają tutaj swoje listy z intencjami do św. Antoniego. Całością opiekują się zakonnicy, którzy prowadzą na terenie kompleksu swoje wydawnictwo, siedzibę stowarzyszenia, sklep z pamiątkami i muzeum. W czasie wakacji na jednym z przykościelnych trawników można organizować pikniki lub po prostu wypoczywać.
Wychodząc z Bazyliki na Piazza del Santo należy zwrócić uwagę na posąg konny z brązu. Przedstawia on kondotiera weneckiego Erasma di Narni, nazywanego Gattamelatą. Jest to jeden z największych tego typu pomników we Włoszech, nawiązujący do pomnika Marka Aureliusza w Rzymie. Autorem pomnika w Padwie był Donatello. Rzeźba została odsłonięta w 1447 r.
W czasie pobytu w Padwie koniecznie należy zajrzeć do ogrodu botanicznego Orto Botanico. Jest to najstarszy ogród tego typu we Włoszech i jeden z najstarszych na świecie. W połowie XVI wydział medyczny tutejszego uniwersytetu postanowił założyć ogród w celu uprawy roślin i ziół o właściwościach leczniczych. W 1997 r. obiekt został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Jednym z bardziej charakterystycznych miejsc w Padwie jest Prato della Valle. To nieco owalny plac wokół którego znajduje się coś w rodzaju kanału wodnego lub fosy nad którą przechodzą cztery niewielkie mosty. Po środku placu stoi fontanna, wokół rosną drzewa i równo przystrzyżony trawnik. Przy fosie ustawione są zabytkowe statuy osób szczególnie zasłużonych dla Padwy. Wśród tych osób znalazł się między innymi Galileusz. Warto zwrócić uwagę na pięknie odrestaurowane kamienice znajdujące się wokół placu i kościół Santa Giustina (Kościół św. Justyny) wewnątrz którego znajdują się relikwie św. Łukasza ewangelisty. Plac jest głównym miejscem spotkań i spacerów. Regularnie odbywa się tutaj rynek oraz różnego rodzaju imprezy plenerowe.
W czasie pobytu w Padwie warto także zobaczyć Palazzo della Ragione. Budynek od 1218 r. był siedzibą trybunału miejskiego. Wewnątrz znajduje się olbrzymia sala, długa na 82 metry i szeroka na 28 metrów. W przeszłości ozdobiona była freskami autorstwa Giotta, ale zostały one zniszczone podczas pożaru w XV w. Po obu stronach Palazzo Della Ragione znajdują się dwa ważne miejskie place: Piazza delle Erbe i Piazza dei Frutti. Od wieków były to place handlowe. Także dzisiaj stoją tu stragany.
Padwa – położenie
Padwa położona jest w północno wschodnich Włoszech. Miasto liczy 212 tys. mieszkańców i jest oddalone o około 50 km od Wenecji.
Przez miasto przepływają niewielkie rzeki i sztuczne kanały wodne. Tereny wokół miasta są raczej równinne. Na przedmieściach Padwy łączą się ze sobą autostrady A13 biegnąca z południa i A4 łącząca wschód z zachodem Włoch.
Padwa – ciekawe miejsca, atrakcje, zabytki…
Bazylika św. Antoniego
Największy kościół w Padwie. Wewnątrz znajduje się grób św. Antoniego Padewskiego. Wcześniej mieścił się tu kościół Santa Maria Mater Domini. Wolą św. Antoniego był pochówek w tym miejscu. W 1238 r. miała miejsce pierwsza rozbudowa kościoła, a w późniejszych latach dobudowano dwie nawy boczne. Wnętrze kościoła jest bardzo zróżnicowane, można tu podziwiać liczne freski. Punktem obowiązkowym jest grób świętego i znajdujące się obok relikwie. Bazylikę praktycznie każdego dnia odwiedzają tłumy turystów z całego świata.
Ogród Botaniczny „Orto Botanico”
Najstarszy ogród botaniczny na świecie. Został założony przez wydział medyczny padewskiego uniwersytetu. W 2018 r. bilet wstępu dla osoby dorosłej kosztował 10 euro. Dla dzieci i osób starszych przewidziane są zniżki.
Prato della Valle
Najpiękniejszy plac w Padwie. Po środku znajduje się fontanna, rosną drzewa i trawa. Wokół placu wykopano fosę nad którą można przejść jednym z czterech zabytkowych mostów. Wzdłuż fosy ustawiono statuy osób zasłużonych dla Padwy. Na placu odbywają się imprezy kulturalne, cotygodniowy rynek, a wieczorami spacerują tu mieszkańcy i turyści.
Cappella degli Scrovegni
Kaplica, w której możemy podziwiać malowidła Giotta. Jest to punkt obowiązkowy dla koneserów sztuki. Z uwagi na rygorystyczne wymogi bezpieczeństwa najpierw w szklanym pomieszczeniu ogląda się krótki film na temat Giotta, a później przechodząc do kaplicy podziwia się freski z lat 1303-1306. Chodzi o to, aby nie naruszyć wyjątkowego mikroklimatu, który mógłby zaszkodzić dziełom sztuki. W kaplicy nie można przebywać dłużej niż 15 minut, a wejście należy wcześniej zarezerwować przez Internet (wchodzi się w 25 osobowych grupach). W czasie II wojny światowej alianci zbombardowali większość okolicznych budynków. Freski w kaplicy ocalały cudem. Cała kaplica długa na 30 metrów i wysoka na 13 pokryta jest wyjątkowymi malowidłami, bezcennymi z punktu widzenia światowego dziedzictwa. Bilet wstępu w 2018 r. kosztował 13 euro.
Palazzo della Ragione
Dawna siedziba miejskich trybunałów, którzy urzędowali tutaj od XIII w. Wewnątrz znajduje się olbrzymia zabytkowa sala, jedna z największych sal ówczesnej Europy. Po obu stronach budynku znajdują się place targowe Piazza delle Erbe i Piazza dei Frutti.
HISTORIA
Na terenie dzisiejszej Padwy już w IV w. p.n.e. żyło plemię Wenetów. To wtedy rozpoczęła się budowa niewielkiego miasta. W XII w. Padwa była już stosunkowo dużym i ważnym ośrodkiem miejskim. Wówczas Longobardowie podbili miasto przy okazji doszczętnie go niszcząc. Wkrótce potem Karol Wielki odbił miasto z rąk Longobardów i rozpoczął się wielki okres rozkwitu. Zbudowano nowe budynki użyteczności publicznej, kościoły oraz chlubę miasta – uniwersytet. Studiowali na nim m.in. Galileusz, Mikołaj Kopernik, Jak Kochanowski i Jan Zamoyski. Uniwersytet szybko zyskał światową sławę.
Od XVIII w. Padwa była podległa Wenecji. To właśnie w Wenecji skupiały się główne władze regionu. W kolejnych dziesięcioleciach Padwa przechodziła z rąk do rąk. Rządzili tu Francuzi, Austriacy, a później Włosi. Po jakimś czasie Austriacy ponownie odebrali Padwę Włochom. Ostatecznie od 1866 r. Padwa jest częścią Włoch.
Komunikacja
Jak dojechać do Padwy
Na przedmieściach Padwy łączą się ze sobą dwie ważne włoskie autostrady: A4 biegnąca ze wschodu na zachód i A13 łącząca północny wschód Włoch ze środkiem kraju. Historyczne centrum miasta w dużej części jest zamknięte dla ruchu, więc lepiej zostawić samochodów przy jednej z ulic poza centrum lub na parkingu.
Dworzec kolejowy w Padwie
W Padwie znajduje się dworzec kolejowy mający połączenia z najważniejszymi miastami Włoch. Pociągiem Frecciaargeno jedzie się stąd do Wenecji zaledwie 26 minut. Cena biletu w 2018 r. wynosiła ok. 18 euro. Dla porównania na tej samej trasie pociąg regionalny jadący godzinę kosztował 4,25 euro.
Karta miejska
Istnieje możliwość nabycia karty miejskiej (Padova Card) w cenie 16 euro (ważna przez 48 godzin) lub 21 euro (ważna przez 72 godziny).
Miasta partnerskie
- Nancy (Francja)
- Freiburg (Niemcy)
- Boston (Stany Zjednoczone)
- Handan (Chiny)
- Iaşi (Rumunia)
- Beira (Mozambik)
- Coimbra (Portugalia)
- Cagliari (Włochy)
- Zadar (Chorwacja)
Nie ładują się tutaj zdjęcia :/